چگونه از فشارسنج دیجیتالی استفاده کنیم؟

در یک دستگاه فشارسنج نوسانی(دیجیتالی)، یک کاف به دور قسمت بالایی دست بسته می شود. مدل های جدیدتر از روش منطق فازی جهت یافتن مقداری که باید کاف پر شود استفاده می کنند تا به فشار تقریبا 20 میلیمتر جیوه بالاتر از فشار سیستولیک برای هر فرد برسند. زمانی که کاف با این فشار کاملا پر شده است، هیچ جریان خونی در شریان ایجاد نمی شود. زمانیکه باد کاف کم میشود و فشار آن به پایین تر از فشار حداکثری می رسد، خون دوباره در شریان به جریان می افتد و لرزش های قابل اندازه گیری در دیواره رگ ایجاد می شود و زمانی که باد کاف به قدری کم می شود که فشار از فشار حداقلی کمتر می شود، جریان خون با نبض معمولی در رگ ها ایجاد شده و ارتعاشی در دیواره رگ ایجاد نمی کند. ارتعاشات در دیواره رگ زمانی ایجاد می شوند که فشار کاف به قدری زیاد است که خون مجبور است به دیواره رگ فشار وارد کند تا جریان درون شریان ایجاد شود.

این ارتعاشات از دیواره رگ به هوا و سپس کاف منتقل شده و از آنجا به مبدل منتقل می شود که مقادیر اندازه گیری شده را به سیگنال های الکترونیکی تبدیل می کند. این دستگاه های دیجیتال در هر ثانیه فشار را در حدود 4 میلیمتر جیوه کاهش می دهند که باعث می شود از دستگاه های عقربه ای کندتر به نظر برسند، اما اینها دقیق تر هستند.